Rimini strandleven! Dag 18,19,20

Dag 18: 09-07-2015
Ik voelde me echt goed uitgerust toen ik wakker werd, ondanks de enigszins turbulente nacht. De slaapzaal waar ik sliep was erg klein met 4 bedden en alles moest gedeeld worden. Het grootste probleem was dat iedereen het te warm had en er maar 1 ventilator was in de kamer. Toen de Afrikaanse man, met wie ik eerder die avond even had gepraat, en ik in slaap waren gevallen had de man tegenover ons blijkbaar de ventilator in de nacht naar zichzelf toegedraaid. De man naast mij met wie ik dus had gepraat had dit meteen door en reageerde geïrriteerd waardoor ik ook meteen wakker werd. Hij zette de ventilator weer terug op de plek. De man tegenover ons deed weer precies hetzelfde. Ondertussen zaten ze elkaar in het Italiaans van alles toe te wensen maar ik begreep er echt niks van dus kon me er niet mee bemoeien. Dit 'mijn-ventilator-jouw-ventilator-spelletje' is zo een half uur doorgegaan. Ik kon d'r op dat moment wel om lachen maar de mannen vonden het blijkbaar van levensbelang. In de ochtend ben ik snel gaan klaarmaken en vertrok ik vanuit milaan. Ik heb de hele dag echt vrij weinig beleefd. Alles bestond uit rechte vlakke autowegen zonder mooi uitzicht. Ik kwam amper mensen tegen, laat staan dorpjes. Maar omdat er zo weinig afleiding was kon ik wel lekker doorfietsen en heb daardoor in totaal iets meer dan 100km gefietst die dag. Net voordat ik bij de camping aankwam kwam ik nog 2 Franse jongens van ongeveer 25 tegen die ook aan het reizen waren op de fiets. Al fietsend raakte ik met een van de jongens in gesprek. Hun motivatie was blijkbaar van iets andere aard dan de mijne, ze hadden namelijk tijdens een studentenavond in een dronken bui gezworen dat ze vanuit Parijs naar Zagreb konden fietsen. Toen ze nuchter waren vonden ze het nog niet eens zo een gek idee en zijn ze dus gaan fietsen om hun vrienden, die er weinig vertrouwen in hadden, het tegendeel te bewijzen. Rond 19 uur kwam ik aan bij een camping. Ik verwachtte dat de camping best goed zou zijn omdat die al kilometers van tevoren aangekondigd werd. Toen ik er kwam had ik nog niet echt een goede indruk gekregen want vanaf de receptie kon je amper wat zien, dus schreef ik me maar gelijk in voor 1 nacht. Toen ik eenmaal doorliep was ik echt intens depressief. Wauuuw, wat een slechte camping. Het bestond uit een klein gras/steenveldje met onkruid en gras tot je knieën waar niemand behalve ik dus was. De wc's en douches waren extreem vies. Er zaten namelijk echt veel spinnenwebben en overal op de muur zaten beestjes. Voor de rest was er niks behalve een bar waar je amper iets kon halen. Maarja, met de survival mindset kon ik er wel mee leven en na m'n tent opgezet te hebben vond ik het wel oke allemaal. T was meer m'n te hoge verwachtingen die ervoor zorgde dat ik aan het klagen was. Uiteindelijk ben ik maar vroeg in de avond gaan slapen, omdat ik de volgende ochtend erg vroeg wou opstaan.

Dag 19: 10-07-2015
Ik had de wekker om 5uur gezet, omdat ik vandaag Rimini wilde halen wat bijna 200km was vanaf de camping. Ik zat half 6 al op de fiets en eigenlijk was het weer hetzelfde als gister. De weg was lekker recht, er was niks te beleven. Gewoon een en al rechtdoor fietsen op een verlaten autoweg. Ik had in de middag contact opgenomen met iemand uit Zwolle die me een paar dagen geleden had aangeboden om bij haar ouders langs te gaan op de camping dichtbij Rimini. Het leek me wel weer leuk om Nederlanders te spreken dus ik had echt als doel om Rimini te halen. Rond 17uur had ik al 150km gefietst. Als ik in dat tempo was doorgefietst was ik rond 21uur wel in rimini geweest maar ik was helemaal op. Ik ging op internet kijken of er een camping in de buurt was maar alle campings waren dus dichtbij de kust dus ik had geen andere keus dan naar rimini gaan. Ik stapte weer op mn fiets maar kwam echt geen 100m meer vooruit, m'n benen waren echt op. Ik ben maar naar het treinstation gelopen en heb toen een stuk van 30km met de trein gedaan. Toen ik in rimini langs de kust fietste was ik echt verbaasd over hoe mooi het was. Eindelijk was ik in een toeristisch gebied waar veel mensen waren. Om bij de camping aan te komen moest ik nog 12km ongeveer de kust af fietsen maar dit waren echt de fijnste 12km van de hele reis. Het was onafgebroken toeristisch strand. Het had wel wat weg van venice beach alleen dan was het nog drukker. Het enige wat miste waren de pullup bars die ze in Amerika hebben. Op de camping had ik de Zwollenaren ontmoet en kon ik m'n tent naast hun camper zetten. Ik was echt heel erg welkom en heb in de avond samen met ze gegeten. Ik ben ze echt dankbaar dat ze me zo ontvingen. Na wat gesprekken zijn we nog voor 12 uur gaan slapen. De bedoeling was dat ik na deze nacht nog een nacht in Rimini zou blijven om even te ontspannen en ook omdat het zo'n mooie plaats is.

Dag 20: 11-07-2015
Ik al voor 7uur wakker, omdat de zon al recht in m'n ogen scheen in de ochtend. Alles kon vandaag lekker in een rustig tempo en het voelde echt goed om even m'n benen wat rust te geven. Ik ben in de ochtend op de camping geweest en heb onder andere gezamenlijk ontbeten met de Zwollenaren. Rond 12 uur heb ik m'n fiets gepakt en ben ik zonder planning langs de kust gaan fietsen van Rimini. Voor het eerst fietste ik zonder de zware fietstassen, het was echt een hele erge verlichting. Daarom kon ik ook moeiteloos langs de kust fietsen zonder spierpijn. Ergens bij een druk gedeelte heb ik maar m'n fiets achtergelaten en ben ik langs de zee gaan lopen. Ik raakte al meteen in gesprek met een groep Italiaanse jongens van allemaal ergens in de 20. Ze konden amper geloven dat ik op de fiets was gekomen vanuit Nederland en dachten eerst dat ze me niet goed begrepen door de taalbarriere, Italianen kunnen echt amper Engels. Ik heb met hun bijna een uur gevoetbald op het strand en ben daarna weer verder gelopen. Er kwamen opeens 2 meisjes met een hond naar me toe van mijn leeftijd die me in het Italiaans iets vroegen. Toen ze begrepen dat ik niet Italiaans was rolden we in een gesprek met de Engelse vaardigheden die ze hadden. En dat ging er moeizaam haha. De ene sprak echt maar een paar woordjes Engels dus de andere was constant de tolk tussen ons. Ik heb met hun best lang langs het strand gewandeld tot ze bij hun huis aankwamen. Ik vond het wel fijn om weer sociale contacten te hebben in plaats van de constante einzelganger lifestyle. Het werd nog leuker toen ik 100m verder 2 jongens zag voetballen en ik ze joinde omdat ik het voetballen ergens wel gemist had. De jongens bleken uit Basel te komen en een van hun voetbalde zelfs bij FC Basel en had volgende week een jeugd wk in Manchester. Ik heb best lang met hun rondgehangen en echt goede gesprekken gehad. Wat me echt goed deed was dat ze zeiden dat ik ze had geïnspireerd om vegan lifestyle te leven en ze gingen dus allebei proberen een maand lang geen dierlijke producten te consumeren om te kijken hoe het zou bevallen. Het strandleven beviel me eigenlijk wel. Ik dacht waarom niet nog een dag blijven. In totaal 3 nachten Rimini is niet zo heel veel dus waarom niet. Ik heb immers toch geen haast. Geen school of werk dat op me wacht. Geen verplichtingen. Al bleef ik hier 2 weken, niemand die zich er om bekommert. Maar omdat ik Turkije wel wil halen neem ik genoegen met 3 dagen haha. Ik kwam een strandtent tegen waar echt fijne muziek was en er was een beetje een amateuristische dancebattle aan de gang tussen toeristen. Mensen die me goed kennen weten dat ik van dansen houd. Ik wilde niet dansen want m'n lichaam was nog moe van gister. Maar die veel te fijne beat nam m'n lichaam over en voor ik het weet stond ik te dansen tegenover een mooi Italiaans meisje haha. Ik ben na wat dansjes weer uit de ring gestapt en heb lekker toegekeken hoe andere mensen los gingen.
Toen de zon weer wat minder fel was en het wat afkoelde ben ik weer richting de camping gegaan en heb daar echt lekker gegeten met de Zwollenaren! Eindelijk weer eten met veel groentes!