Milano!!!

Dag 16: 07-07-2015
Ik werd door al het geluid van de camping al best vroeg wakker wat ik niet echt erg vond. Ik dacht hoe eerder ik in Milaan ben hoe beter. Na alles snel ingepakt te hebben en een ijskoude douche genomen te hebben ben ik richting Italie vertrokken. Het voelde echt als een opluchting om geen bergen meer voor me te zien maar gewoon lekker te kunnen fietsen op een rechte weg. Ik hoefde daarom ook amper te lopen en kwam na iets meer dan een uur al aan bij de Italiaanse grens, ook deze grens was zoals alle andere grenzen op mijn reis open en men kon er zonder controle langs. Tot Milaan niet echt iets meegemaakt maar toen ik in Milaan was, was ik echt blij. Het voelde echt als weer een checkpoint. Als ik nu door een of andere reden niet meer verder zou kunnen was ik op z'n minst tot Milano gefietst wat wel als een prestatie voelde. Fietsen in Milaan is echt een uitdaging haha. De stoplichten lijken er voor de sier te staan want als je groen licht hebt is er alsnog verkeer van alle andere kanten dat het kruispunt oversteekt, ik kon er allemaal geen orde in vinden dus keek verder ook niet meer naar de stoplichten maar probeerde me gewoon tussen de auto's heen te manoeuvreren. Uiteindelijk na m'n leven gewaagd te hebben door het verkeer kwam ik aan bij een hotel waar de eigenaren alleen maar chinees konden en een klein beetje Italiaans. Daarom moest ik weer mijn gebarentaal toepassen die deze reis echt verbeterd is dankzij toenemende praktijkervaring. Na alles gesetteld te hebben ben ik de stad gaan verkennen. Ik ben naar het dichtstbijzijnde metrostation gelopen en ben met hulp van een Italiaans meisje in het centrum aangekomen. Ik was echt onder de indruk van hoe grootschalig alles was ten opzichte van alle plekken waar ik eerder deze reis ben geweest. Ik vond het best leuk om weer in een stad te zijn. Bijna iedereen in het centrum was bezig met shoppen om hun waarschijnlijk veel te volle kledingkast nog even aan te vullen om er zeker van te zijn dat ze niet naakt over straat hoeven te lopen. Ik ben zelf geen winkel binnen geweest, ik heb eigenlijk niks anders gedaan dan rondlopen door de stad, wat eten en geluisterd naar straatmuzikanten. In de avond toen het op straat weer wat rustiger werd ben ik met de metro weer naar m'n hotel gegaan en ben ik gaan slapen. Ik wist nog niet zeker of ik de volgende dag nog wou blijven in Milaan of verder wou fietsen. Ik keek wel waar ik zin in zou hebben de volgende ochtend.

Dag 17: 08-07-2015
Ik werd voor het eerst deze reis laat wakker uit mezelf. Namelijk 10:30uur pas. Ik wist ook meteen dat ik nog niet echt zin had om m'n spullen te pakken en verder te fietsen dus ben ik maar meteen naar de receptie gelopen om voor nog een nacht te betalen. Mijn kamer bleek al geboekt te zijn en er was alleen nog maar een slaapzaal over met 3 Afrikaanse mannen die alleen maar Afrikaans en Italiaans spraken. Ik had daar echt geen problemen mee, juist een constant veranderende omgeving met nieuwe mensen koester ik erg tijdens deze reis. Ik heb m'n spullen dus verplaatst van m'n kamer naar de kleine slaapzaal en ben meteen weer de stad ingegaan omdat het in de ochtend nog aangenaam warm is. Ik merkte dat ik sinds ik in de stad was weer best veel onnodig op m'n telefoon zat op social media enzo. Ik vond eigenlijk het leven buiten de stad veel rustgevender zonder al die afleidingen. De mensen in de stad zijn echt ijskoud en wantrouwender ten opzichte van de mensen in kleinere steden of dorpen. Wat ik wel leuk vond was dat ik vanuit Zwolle best veel positieve berichten kreeg. Er wordt me door best veel mensen uit Zwolle slaapplekken aangeboden die op me route liggen. Ondanks dat ik ze niet altijd nodig zou hebben waardeer ik het wel echt! Op verschillende social media platformen wordt er best veel gereageerd op m'n reis. Sommige mensen die me helemaal niet kennen lijken opeens alles over me te weten en ze weten dan vaak ook nog wat goed voor me is en wat niet haha. Vind het wel interessant dat mensen zich zo druk kunnen maken om best onbelangrijke dingen. Laat ik dit even duidelijk maken: ik ben gestopt met school, omdat ik niet meer het gevoel had dat school nog een positieve invloed had op m'n persoonlijke ontwikkeling. Ik leerde niks meer wat ik wilde leren en werd er alleen maar ongelukkig van. Ook denken veel mensen dat ik na deze reis weer een opleiding ga volgen. NO NO NO, ik zal nooit meer in een klas zitten haha. Misschien is het moeilijk te geloven maar ik heb sinds ik ben gestopt met school echt veel meer geleerd dan de tijden dat ik op school zat. Er valt meer te leren dan oppervlakkige feiten uit een boek om vervolgens te bewijzen dat je voldoet aan de eisen van een systeem dat niks geeft om wie je bent maar om wat je kunt. Maar verder over wat ik heb meegemaakt. Toen ik naar het centrum liep kwam ik een dakloze man tegen. Deze man wekte niet dezelfde indruk als de andere 'dakloze' bedelaars uit het centrum die ik eerlijk gezegd niet geloof. Hij was ook niet opdringerig dus ik sprak hem aan om te kijken of hij Engels sprak. Hij sprak tot m'n verbazing in tegenstelling tot de meeste Italianen echt goed Engels en zei dat die echt honger had. Ik ben meteen naar de winkel gegaan om een tas vol met allemaal gezond eten voor hem te halen met wat fruit, groente, brood en wat water. Aan zijn reactie kon ik zien dat hij echt honger had dus was wel fijn dat hij weer wat eten had. Verder in Milaan de hele dag rondgelopen en af en toe wat wezen eten op een terras. Toen ik net rond 20uur weer terug kwam in het hotel was er in de kamer maar 1 van de 3 kamergenoten. Ik probeerde wat met hem te praten. Hij was echt vriendelijk en bood me gelijk wat eten en drinken aan terwijl hij de indruk gaf dat die zelf niet echt veel had. Gelukkig bleek hij wel een paar woordjes engels te kunnen en sprak best goed Frans. Opeens werd hij gebeld en sprak een Afrikaanse taal met zijn vader. Hij werd aan de telefoon emotioneel en liet wat tranen vallen, ik kon toen alleen nog niet begrijpen wat er aan de hand was. Na het telefoontje vertelde hij me dat zijn vader in Senegal in het ziekenhuis lag en dat ze te weinig geld hadden, meer kon ik er niet uit begrijpen. Morgen ben ik van plan om naar Cremona te fietsen en dan hopelijk kom ik na paar dagen aan in Ravenna waar ik de boot pak naar Griekenland. Goodnight!